dinsdag 19 juni 2007

Leeg...

Vanochtend om 7.00 uur maakte ik Sjoerd wakker met de opmerking: Sjoerd, er staat een graafmachine in de tuin. In 5 (!) minuten had ik 3 jongetjes beneden, gewassen en aangekleed. Met een droge boterham in de hand stoven ze naar buiten, want daar ging de kettingzaag al in de eerste boom. In verband met de verbouwing moest de hele tuin leeg, inclusief zo'n 7 bomen van een jaartje of 30 oud. In een rap tempo werd er gezaagd, en toen de jongens (onder heftig protest) naar school moesten, lagen de meeste al om. En nu is alles weg, en rest ons slechts zand, en hier en daar nog een eenzame groene spriet.....
Vanochtend om 7 uur:


en om een uur of 12:

zaterdag 16 juni 2007

mobiel

Het kon niet veel langer zo doorgaan. De situatie was eigenlijk onhoudbaar geworden. Er waren momenten dat ik volslagen onbereikbaar was. Niet dat ik dat erg vond, absoluut niet. Maar in de huidige maatschappij is zoiets natuurlijk onacceptabel, en ik kreeg er regelmatig opmerkingen, en zelfs klachten over. Hoe moet dat nou als er 'iets' gebeurt, werd mij vaak gevraagd. Ik heb me altijd prima gered zonder, zei ik dan, ik hoef niet zo nodig. Maar nu ik weer aan het werk ben werd Rijkjan er toch een beetje zenuwachtig van dat ik niet elk moment beschikbaar was als hij me wilde spreken (ja, soms heeft hij van die dictatoriale neigingen....). En dus werd ik vanochtend zo'n winkel ingesleurd waar ik altijd met een grote boog omheen loop, zo'n winkel met allerlei electronische gadgets en hebbedingetjes. Ik heb nog wel tegenstand geboden hoor, door allerlei moeilijke eisen te stellen, zoals een toestel waarmee je GEEN foto's kan maken, ZONDER mp3 speler enzovoort. Maar er viel niet onderuit te komen: ik moest aan de mobiel, en dus ben ik sinds een paar uur de trotse (nou, ja......) eigenaar van een roze mobieltje (met camera en mp3 speler, want zonder schijnt niet meer te bestaan). Maar als Rijkjan denkt dat ik nu weer elk moment te bereiken ben heeft hij het mis, dat ding kan gelukkig ook uit......

woensdag 13 juni 2007

Zilver

Misschien had je het al een beetje vermoed, maar ik houd dus he-le-maal niet van sport. Toch ben ik vanmiddag naar een sporthal geweest. Tja, je moet wel, als je zoon meedoet aan de clubkampioenschappen van zijn judoschool. Het was er warm, en benauwd, en er renden heel veel opgewonden jongetjes in witte pakken rond. Sjoerd moest 3 partijtjes judo-en,hij won er 2 en werd daarmee 2e in zijn groep. Hij was ontzettend trots op zichzelf, en ik ook natuurlijk! Door zijn dyslexie voelt hij zich vaak 'minder' dan zijn klasgenootjes, en dit is zo goed voor zijn zelfvertrouwen. De volgende keer dat hij bij opa en oma gaat logeren wil hij met opa een prijzenkast gaan timmeren..... Watch out, Dennis van der Geest!

zaterdag 9 juni 2007

Voor het eerst

Vandaag hebben we, voor het eerst dit jaar, weer eens lekker genoten van een gezellige barbeque. We zijn BBQ-nomaden op het moment, want onze tuin heeft geen terras meer, laat staan tuinmeubilair. Het is een grote wildernis, nog iets meer dan een week, en dan gaat het helemaal leeg. Gelukkig waren we welkom bij de buren. Het weer was goed, het eten lekker, het gezelschap prima en er was ook voor entertainment gezorgd, want ons buurmeisje (bijna 12) had voor het eerst een vriendje (en dat was natuurlijk heel interessant). Het blijft leuk, zo'n prille liefde......

zondag 3 juni 2007

Stap in de wereld die Scrapaganza heet

Wat een waanzinnig weekend heb ik achter de rug. Het begon donderdag, toen we volop bezig waren met de laatste voorbereidingen, inpakken, dozen labelen, de laatste details, stress over spullen die nog steeds zoek zijn, en hoe we dat op gaan lossen. Aan het eind van de middag stond er een lange rij karren klaar met alle workshopmaterialen, en als je daar een paar maanden aan gewerkt hebt geeft het best een goed gevoel om dat zo te zien staan. Vrijdagochtend vroeg vertrok de eerste lading al naar Egmond, en de hele dag heeft de truck op en neer gereden om alles over te brengen. Meer dan we in eerste instantie dachten, en veel spullen waren daarom ook niet op tijd in Egmond. Het was vrijdagmiddag dan ook flink stressen, want iedereen wil natuurlijk wel op tijd inchecken en naar de workshops. Langzamerhand komt alles dan toch op z'n pootjes terecht en beginnen dingen te lopen. Nou ja, ik liep zelf vooral erg veel. Trap op, trap af, van de informatiebalie naar de VIP room, naar een workshopzaal en weer terug. En dat is eigenlijk het hele weekend zo gebleven. Er zijn extra kits nodig, hebben we genoeg materiaal mee? Wie heeft de sleutels van de workshopzalen? Lisa Bearnson heeft een beamer nodig, waar is die? Help, we hebben een heel pak papier nodig, dat moet morgen nog 'even' gehaald worden, en oh, ook even op maat gesneden natuurlijk. Enig idee hoeveel pakken babybillendoekjes er dit weekend doorheen gegaan zijn? (als je een workshop van Dyan hebt gevolgd heb je misschien wel een idee). Het was erg leuk om alle 'teachers' te ontmoeten, en zoveel fanatieke scrappers bij elkaar te zien. Ik mocht helpen bij de 2 'doodle' workshops van Nellie, en het is altijd zo inspirerend om te zien hoe iedereen z'n heel eigen invulling geeft aan een project. Ondanks de dingen die er fout liepen (en waar jullie hopelijk niet al te veel van gemerkt hebben) heb ik een geweldig weekend gehad, waarbij er gelukkig ook heel veel gewoon goed gegaan is. Mijn voeten zullen nog wel een paar dagen pijn doen, en ik moet vanavond echt op tijd naar bed, but boy, what a ride!