Huisgenoot

Mag ik jullie voorstellen aan onze nieuwe huisgenoot: Herman. En nee, we zijn niet gezwicht voor een paar flaporen en een kwispelend staartje. Herman is een bakje met deeg. Jelle kwam er vorige week mee thuis van school. Aanschouwelijk biologieonderwijs zeg maar. Herman is een deeg dat door goede verzorging (lees: dagelijks goed omroeren en af en toe bijvoeden) moet gaan gisten. Jelle neemt zijn taak als verzorger zeer serieus (daarom heeft uitgerekend hij het spul ook mee naar huis gekregen waarschijnlijk...). Als Herman morgen gevoed moet worden zet hij het liefst gisteren alles alvast klaar. Het is hooguit een minuut werk, maar je kunt het maar alvast klaar hebben staan nietwaar. Morgen is de grote dag. Dan moeten we Herman in 4-en delen (het lijkt wel een Middeleeuwse marteling, misschien een ideetje om hier een geschiedenisles aan te wijden?). Van 1 deel gaan we dan een brood bakken. De rest gaat naar Jelle's klasgenoten. Mogen zij een poosje deeg kweken. Als we overmorgen allemaal niet met vergiftigingsverschijnselen in het ziekenhuis liggen laat ik nog wel weten hoe het brood smaakte!