De hele week al worden we 's ochtends vroeg verrast door vreemde mannen, die zonder pardon onze dichtgetimmerde (toekomstige) tuindeuren openbreken en naar binnen klimmen. De ene keer is het een electricien, dan weer een loodgieter of een paar mannetjes van de aannemer. Ze hebben allemaal 2 dingen gemeen: ze verwachten op gezette tijden een bakkie koffie, en ze maken een ongelofelijke hoeveelheid herrie en stof. De jongens moet ik met licht geweld naar school sleuren, want het liefst zitten ze de hele dag met hun neus bovenop al die spannende activiteiten. Ik wil best met ze ruilen, want thuis is het eerlijk gezegd tamelijk onleefbaar als er gewerkt wordt. Er valt niet veel 'huis te houden' (niet dat ik daar anders heel veel aan doe, maar toch...), en lezen of achter de computer zitten is er ook niet bij. Scrappen dan? helaas, het grootste deel van mijn spullen is onbereikbaar omdat de zolder is gepromoveerd tot tijdelijke opslagruimte. Dus zit ik de tijd uit tot de mannen er mee ophouden voor die dag. Dan is er werk genoeg aan de winkel: stof wegvegen, stofzuigen, stof dweilen... En o ja, we moeten natuurlijk ook nog een hapje eten. We hebben deze week al 3x patat gebakken, geen wonder dat de jongens verbouwen helemaal het einde vinden. We hebben het ergste deze week wel gehad, het is nu vooral nog afwerken, en dan moeten we zelf nog aan de slag. Als het allemaal een klein beetje meezit, zijn we voor de verjaardag van Ids klaar en kunnen we die thuis vieren. Vanochtend is mijn moeder even komen kijken, en ze had een heerlijke zelfgebakken appeltaart meegenomen. Ook tussen de stofwolken smaakte die heerlijk....
dank je wel mam!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten