donderdag 20 december 2007

12 jaar

Precies 12 jaar geleden lag ik in het ziekenhuis. Aan een infuus om de bevalling op te wekken. Dat was niet helemaal zoals ik het had gepland. Het was de bedoeling om fijn thuis te bevallen. Muziekje erbij, een fijne relaxte en probleemloze bevalling, zo had het gemoeten. Maar ja, met kinderen valt er niets te plannen heb ik inmiddels geleerd. Mijn bloeddruk vloog omhoog, en dan heb je geen keuzes meer. Een infuus dus, en dat resulteerde in de geboorte van een jongetje, om een uur of 9 's avonds. Wat ik me nog het best herinner is de enorme verbazing toen ze Jelle bij me neerlegden. Ik bedoel, 9 maanden zwangerschap en een paar uur weeen, dan moet je toch wel een idee hebben van wat er gaat komen. Maar ik was zo verbaasd dat ik 'ineens' een baby had. Het heeft me wel een paar dagen gekost om te wennen aan mijn nieuwe rol als moeder (hoewel, helemaal wennen doet het nooit, kinderen blijven je verbazen...) En nu zijn we 12 jaar verder. Jelle is vandaag jarig. Hij is al bijna net zo lang als ik, en we zijn op zoek naar een middelbare school. Gisteren vertelde hij dat de meiden uit z'n klas hem hadden willen koppelen aan J., maar dat vindt hij 'niet echt een lekker ding'. Kan iemand mij alsjeblieft vertellen waar de tijd gebleven is???

1 opmerking:

Lietje zei

wacht maar ;)
De komende 6 jaar gaan NOG sneller