We zijn er bijna....

...maar nog niet helemaal! Ik ben nog 2 lo's verwijderd van de 50. Met het warme weer van de afgelopen tijd is er weinig gescrapt, en je moet af en toe ook nog eens iets leuks met de kids doen nietwaar? Maar ik heb flink wat babyherinneringen vastgelegd, en dat is een goed gevoel, zelfs met snelle en eenvoudige lo's. De foto's die ik niet scrap ga ik in de nieuwe pageprotectors van Fancy Pants doen, met een onderverdeling voor 12 foto's per hoes (6 aan de voor- en 6 aan de achterkant). De oude albums kunnen dan weg.
Ondertussen heb ik er een nieuw project bij aangepakt. Van mijn vader heb ik een tijdje terug zijn collectie dia's gekregen. Mijn vader heeft veel dia's gemaakt, van de jaren 50 tot eind jaren 70 ongeveer. Er zijn mooie oude plaatjes bij van Rome, Venetie, Oostenrijk, van mijzelf en mijn broer en zus als babytjes en jonge kinderen enz. Mooie herinneringen allemaal. Ik heb al eens wat dia's laten afdrukken maar dat beviel me niet erg. Te duur, en het resultaat was niet geweldig. Dus ga ik ze nu zelf scannen, en bewerken met photoshop. Vooral de oudeste dia's zijn erg verkleurd, en er zitten veel krasjes en stofjes op. Photoshop is een geweldig programma voor zoiets, hoewel het moeilijk blijft om de kleuren goed te krijgen. Perfect hoeft niet, want ik wil graag de sfeer van de jaren 50 behouden, zoals deze uit Venetie:


en deze, mijn vader tijdens een wandeltocht in Oostenrijk:


Genoeg te doen dus de komende tijd!

Rozen zijn rood...

Vandaag was ik even met Ids in een tuincentrum. Toen we langs de rozen liepen declameerde Ids het volgende gedicht:

Rozen zijn rood
Viooltjes zijn blauw
Je oksels stinken naar kabeljauw

tja, wat zal ik zeggen, het is een jongetje met veel fantasie.....

Het IKEA-gevoel

Het afgelopen jaar zijn we regelmatige bezoekers geweest van het Zweedse woonwarenhuis. We hebben zelfs onze eigen IKEA-routine ontwikkeld: eerst maken we, met behulp van de website, een lijstje van wat we willen hebben, en checken of alles op voorraad is. Dan rijden we 's ochtends vroeg naar Amsterdam. Dat heeft 2 voordelen: een parkeerplaatsje op het bovendek, vlak bij de uitgang, en we hebben tijd voor een ontbijtje (ik bedoel maar een broodje, croissantje, beleg, eitje en koffie of thee voor slechts 1 euro, waar vind je dat nog?)
Na het ontbijtje gaan we de winkel door. We kennen de route inmiddels aardig, en bij alles wat op ons lijstje staat schrijven we waar we het kunnen vinden. Om uiteindelijk weer uit te komen bij het restaurant. Tijd voor een (gratis) kopje thee. Dan komt het leukste deel: lekker struinen door de keukenspullen, badkameraccessoires, fotolijstjes en opbergers. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar vooral op die laatste afdeling vind ik altijd wel wat handigs. Als je in mijn scrapkamer het Zweedse volkslied speelt, gaat alles in de houding staan! Met een volle kar komen we bij het magazijn. Tijd voor een tweede kar, een grote. Eerst naar stelling 23, of nee 17 komt eerder. Vak 1, vak 2, vak 3, hier moet het liggen. Nog 1 in houtkleur, maar die is beschadigd. Nemen we 'm mee, of toch maar een witte? Zo gaan we verder tot we alles op ons lijstje hebben afgestreept. Dan nog even langs de kassa en vervolgens alles in de auto zien te laden. Verbazingwekkend wat Rijkjan er elke keer weer weet in te stouwen!
Als alles is ingeladen gaan we weer naar binnen, voor de lunch. Want een bezoekje aan IKEA is gewoon niet compleet zonder een bordje Zweedse gehaktballetjes!

Voor degenen die zich afvragen hoe het met mijn uitdaging gaat: heel goed! inmiddels heb ik 39 lo's af, en liggen er 2 die voor 90% af zijn. Nog steeds babyfoto's, ik merk dat het hoog tijd is dat ik wat van mijn herinneringen aan die tijd opschrijf, voor alles is weggezakt.

Blote babybilletjes

Leve de regen, want het is goed weer om bij te scrappen! Vanochtend heb ik samen met Sjoerd de boodschappen gedaan, daarna een was gedraaid en de stofzuiger door de kamer gehaald. De rest van de dag heb ik heerlijk gescrapt. Eindelijk heb ik iets gedaan wat al heel lang op mijn lijstje stond, namelijk de babyfoto's van Jelle en Sjoerd. In die tijd scrapte ik nog niet, dus die zitten gewoon rechttoe, rechtaan in een album geplakt. Al een hele poos bewaar ik een flinke stapel Baby boy papier van BasicGrey voor dat doel, en het moest er nu maar eens van komen, dat papier moet op! En als je je niet bij elke lo druk maakt met zoeken naar het perfecte papiertje kun je heerlijk opschieten: 6 lo's heb ik vandaag gemaakt! Ze hebben een hoog 'blote babybilletjes gehalte', en daarom heeft Jelle mij uitdrukkelijk verboden om ze op internet te laten zien......
Maar er zitten nog heel veel foto's in die albums, en het papier is nog lang niet op, dus er komt de komende dagen vast nog wel een babylayoutje voorbij, of 2....

Een soort van uitdaging?

Normaal gesproken ben ik niet zo van de uitdagingen, ik heb meestal genoeg ideetjes en dingen die ik nog wil doen. Maar nu heb ik mezelf toch een uitdaging gesteld. Of misschien is het meer een ultimatum? Met de komende CHA in zicht vliegen de sneak peaks van de nieuwe collecties je alweer om de oren. Er komen veel herfst- en winterlijnen aan, en meestal zijn dat mijn favoriete papiertjes. Maar..... er ligt hier nog zoveel nieuw papier van de laatste CHA, en van daarvoor......en daarvoor. Mijn papierbakken puilen uit, en er passen er niet meer in mijn kast. Om dat zo te houden, en toch alle leuke nieuwe spulletjes te kunnen kopen die er aankomen moet er iets gebeuren. Namelijk: scrappen! oude voorraad opmaken, en zo ruimte maken voor nieuw. En dat lukt aardig, de afgelopen kleine 2 weken heb ik al 18 lo's gemaakt. Niet dat je het al ziet aan de papierbakken trouwens, daarvoor moet ik nog even doorgaan. Misschien moet ik het ultimatum een beetje aanscherpen? 50 lo's in 6 weken, zou dat lukken?
Hier is er in elk geval eentje:



Sjoerd met 2 van zijn beste vrienden. Nee, de snorren zijn niet echt, die zijn er, op verzoek van de jongens, op gephotoshopt!

Weer thuis!

Na een week kamp zijn Sjoerd en Ids weer thuis! Moe, heel erg moe en smerig uiteraard, dat hoort erbij. De wasmachine draait overuren (na een week bijna niets gedaan te hebben) en de mannen hangen voor de tv, want die hebben ze een hele week moeten missen. Ze hebben genoten van alle spellen en activiteiten, het eten (behalve de witte bonen...), het zwemmen enz. We hebben nog net voor het begon te regenen kunnen barbeque-en, en nu is het wachten wie het eerst toegeeft aan de vermoeidheid en naar bed gaat. Maar wat< is het lekker om ze weer te kunnen knuffelen! Ze zijn bruin geworden, en Sjoerd heeft een kies gewisseld, en Ids lijkt ineens heel groot, hoe kan dat nou in 1 weekje? en waarom realiseer ik me nu pas hoe ik ze gemist heb? Doet er ook niet toe, vanavond liggen ze weer lekker in hun eigen bed!

Nog een nieuwe layout, met papier van ScenicRoute: