Bijna Kerst

Zo, de laatste boodschappen zijn gehaald, de cadeautjes liggen ingepakt onder de boom en het deeg voor het kerstbrood staat te rijzen. Rest mij niet anders dan iedereen geweldig fijne, warme en gezellige kerstdagen te wensen!

12 jaar

Precies 12 jaar geleden lag ik in het ziekenhuis. Aan een infuus om de bevalling op te wekken. Dat was niet helemaal zoals ik het had gepland. Het was de bedoeling om fijn thuis te bevallen. Muziekje erbij, een fijne relaxte en probleemloze bevalling, zo had het gemoeten. Maar ja, met kinderen valt er niets te plannen heb ik inmiddels geleerd. Mijn bloeddruk vloog omhoog, en dan heb je geen keuzes meer. Een infuus dus, en dat resulteerde in de geboorte van een jongetje, om een uur of 9 's avonds. Wat ik me nog het best herinner is de enorme verbazing toen ze Jelle bij me neerlegden. Ik bedoel, 9 maanden zwangerschap en een paar uur weeen, dan moet je toch wel een idee hebben van wat er gaat komen. Maar ik was zo verbaasd dat ik 'ineens' een baby had. Het heeft me wel een paar dagen gekost om te wennen aan mijn nieuwe rol als moeder (hoewel, helemaal wennen doet het nooit, kinderen blijven je verbazen...) En nu zijn we 12 jaar verder. Jelle is vandaag jarig. Hij is al bijna net zo lang als ik, en we zijn op zoek naar een middelbare school. Gisteren vertelde hij dat de meiden uit z'n klas hem hadden willen koppelen aan J., maar dat vindt hij 'niet echt een lekker ding'. Kan iemand mij alsjeblieft vertellen waar de tijd gebleven is???

Je zult het altijd zien.....

Ooit (jaren geleden )kreeg ik in een kit van Club Scrap een setje Perfect Pearls: van die pigmentpoeders die je gebruikt in combinatie met versamark. Paar keer geprobeerd, leuk effect, je wilt wel meer kleuren. Die waren nergens te krijgen, behalve dan van Pearl-Ex, een vergelijkbaar product. En die hadden veel mooiere kleurtjes, dus ik kocht een heleboel potjes Pearl-Ex, die ik vervolgens nooit meer gebruikte (zo gaat dat....) Toen ik mijn spullen aan het verhuizen was naar mijn nieuwe kamer kwam ik ook die potjes tegen. Wat te doen: houden, weggooien.... Tja, weggooien is zonde, het is duur spul tenslotte dus we bewaren het maar. Behalve die oude potjes Perfect Pearls, die kunnen wel weg. En vandaag..... ben ik lekker aan het spelen met de tags van Tim Holtz (echt onwijs leuk, trek je inkt en verf uit de kast en ga lekker kliederen, perfecte manier om te ontstressen in deze drukke tijd)
Volgens de instructies van Tim meng ik mijn eigen 'glimmer mist'. Daar moet Perfect Pearls in en die...... heb ik dus weggegooid. Je zult het altijd zien, dit is zeker al de 3e keer in een paar weken tijd dat ik op zoek ben naar dingen die ik heb weggegooid omdat ik ze toch nooit gebruikte! Nou ja, dan neem ik toch de Pearl-Ex, is vrijwel hetzelfde spul. Toch? Niet dus. Het lijkt goed te gaan, maar na een paar keer sprayen is m'n mister verstopt. En ik krijg 'm absoluut niet meer aan de praat. Helemaal verstopt. Ik lees de instructies nog eens door, en ja, daar staat het: gebruik absoluut geen Pearl-Ex, want dat mengt niet goed en je mister zal ervan verstoppen. Tim heeft helemaal gelijk. Ik ga maar snel een paar nieuwe misters bestellen.....

Keuzes

Het album over onze vakantie in Egypte is af. Ik kon het niet laten om even te tellen: bijna 400 foto's heb ik de afgelopen 2 maanden verwerkt. En aangezien ik kampioen onafgemaakte projecten ben, ben ik best een klein beetje trots op mezelf dat het af is. Compleet met titelpagina en journaling. En nu.....
heb ik eerst mijn werktafel maar eens opgeruimd. Cardstock netjes op kleur in de cropper hoppers, restjes in hun bak, alle letterstickers en rub-ons weer op hun plaats. De kerstkaarten geschreven, ook klaar. Ik was van plan om een mini-album te gaan maken met de foto's van Jelle's kamp met groep 8. Maar de tags van Tim Holtz kriebelen ook. Ik kreeg gisteren een leuk idee wat ik ermee wilde doen, en lekker spelen met inkt en verf is een heel verleidelijk idee. Maar de online workshop kerstjournal van Moniek ligt er ook, en die ziet er ook heel leuk uit. Het valt niet mee als je zoveel leuks kunt kiezen! Jullie horen (en zien) nog wel wat het wordt. Ik denk dat ik vanmiddag eerst maar eens kerstkaarten ga maken met de jongens....

5 december stress

Al een aantal jaren draai ik op school mee in de Sinterklaascommissie. Hartstikke leuk om te doen, maar ook best wat werk. Want we proberen altijd om een spannend verhaal te verzinnen dat in de periode tussen de intocht en 5 december op school speelt, en dat tijdens het bezoek van Sint aan school tot een ontknoping komt. We hebben al eens een Piet gehad die z'n arm brak (maar niet echt, en daar kwam Sint nog net op tijd achter), een Piet die de boot had gemist (en toen een hele reis door Europa moest maken), 2 verliefde Pieten (die door Sinterklaas in de echt verbonden werden) en een Piet die geen cadeautjes kon kopen omdat hij de pinpas van Sinterklaas verloren had. Tijdens de voorbereidingen hebben we meestal veel lol, ook al loopt er wel eens wat mis. Een paar jaar terug kwam 1 van de bestelde Pieten niet opdagen, en vanochtend was de TNT-bus die Sint zou ophalen er bijna niet geweest. Als ouder loop je dan flink te stressen, maar de kinderen merken daar gelukkig helemaal niets van. Die zijn gewoon blij dat Sinterklaas komt. Ik geniet er enorm van, een hele aula vol verwachtingsvolle gezichtjes, kinderen die nog volop geloven in de magie van 5 december en luidkeels sinterklaasliedjes zingen. Heel stiekum ga je dan zelf ook weer een beetje geloven in het sprookje. Tot je tijdens een pauze even koffie gaat drinken met Sint en hij schuine moppen begint te vertellen natuurlijk.....

Geen zin

Er ligt een to do lijst van heb ik jou daar. Bergen strijkgoed schreeuwen om mijn aandacht. De vloer moet hoognodig gedweild. Overal ligt stof. Mijn scraptafel ligt vol met halfafgemaakte kerstkaarten. Ik moet een afspraak maken bij de opticien. En ook 1 voor de KNO arts. De administratie moet bijgewerkt, en de zolder opgeruimd. Maar ik heb nergens zin in. Dus zit ik hier maar een beetje achter de computer, beetje surfen, andere blogs lezen, lekker niksen. Een dagje relaxen. En die klusjes liggen er morgen ook nog wel!

Lekker thuis

Vorige week heb ik de hele week gewerkt aan de voorbereidingen voor Scrapaganza, en natuurlijk ben ik ook het hele weekend in Haarlem geweest. Het was weer erg druk (mijn voeten doen nog zeer...) maar ook heel gezellig. Veel mensen gesproken, leuke reacties gehoord en ook kritische (het kan altijd beter!) en een boel inspiratie opgedaan. Het was heerlijk om weer thuis te koemn zondag, en even een paar dagen lekker niks te doen. Nou ja, niksdoen is een beetje veel gezegd, de jongens houden me altijd wel lekker bezig. En ik heb lekker wat gescrapt, allemaal nog foto's van onze vakantie.

Zoals deze, met papier en rubons van Cherry Arte, en doodles (tja, als je een heel weekend in de buurt van Nellie bent kan het niet anders of je wordt aangestoken door het doodle-virus...)

Pretpark

Hier is het zwembad. En de Bart Smit. En de Intertoys.
Maar je mag er alleen in met een zwembroek. Of een bikini. Als je die niet hebt moet je maar meekomen.
Wow he! Wat een kast! Hoeveel kost het om een bikini te nemen? Nou, helemaal niks. Maar je mag het alleen lenen hoor.
Ik ben zo terug. Toet, toet. OK, ik ga nu lopen. Morgen gaat het pretpark sluiten. Dan is het gesloopt.
Ah mam, mogen we naar het pretpark? Vandaag is het de laatste dag. Toe nou, alsjeblieft? Jahaaaaa, we mogen!
Kijk pap dit is de glijbaan. Wat een reuze bal. Kijk uit, iedereen aan de kant, uit de weg, go go go. We gaan botsen.
Waar is mijn superkracht?
Dit is het mooiste pretpark van de hele wereld. Tot ziens, amen.

Ids speelt. Met zijn brandweergarage van Lego. Mag ik ook een beetje van je fantasie alsjeblieft?

Rode schoenen

Een hele poos geleden zijn we met alle meiden die destijds in Pien's designteam zaten een cirkeljournal begonnen. Na een paar rondes kreeg ik er 1 met het thema 'Favoriete boeken'. Ik weet niet meer van wie, maar voor een lettervreter als ik ben was het een heerlijk onderwerp. Er stonden al aardig wat bijdragen in, die ik natuurlijk aandachtig bestudeerd heb, op zoek naar leuke leestips. En die waren er meer dan genoeg. Zo ben ik de boeken van Joanne Harris gaan lezen. Bramenwijn, 5 kwarten van de sinasappel en mijn favoriet, Stranddieven. Haar bekendste boek is waarschijnlijk Chocolat, en als je het nog niet gelezen hebt moet je dat beslist doen. Vorige week kwam ik in de boekhandel het vervolg tegen, 'Rode Schoenen'. Dus er is weinig gescrapt deze week, en des te meer gelezen. Lekker op de bank, hele grote beker thee erbij, en een speculaasje (slechts 34 calorien, dus dat mag dan wel een keertje...) Een heerlijk boek, en jammer genoeg is het uit. Kan ik weer scrappen. Of misschien ga ik Chocolat eerst een keertje herlezen......

Getagged!

door Moniek
De regels:
-link door naar de "tagger" met de regels
- vertel 6 of 7 dingen over jezelf, waar je dankbaar of blij mee bent
- kies anderen uit om te taggen
- laat een comment achter zodat zij weten dat ze getagged zijn.

Niet zo moeilijk:
1. ik ben blij met onze 3 gezonde en levenslustige jongens
2. ik ben blij dat Rijkjan en ik het al zo lang samen uithouden, ondanks alle verschillen tussen!
3. ik ben blij met mijn ouders, dat ik ze allebei nog heb (en in goede gezondheid)
4. ik ben heeeeel blij dat de verbouwing achter de rug is, en dat we zo heerlijk veel ruimte erbij gekregen hebben
5. ik ben blij met mijn ultra-grote theebeker (ook wel 'mama's emmertje' genoemd...) waar wel een 1/2 liter thee in gaat....
6. ik ben blij dat het me gelukt is om 30 kilo af te vallen
7. ik ben blij dat ik leuk werk kan doen bij een scrapbookgroothandel

Ik heb het lijstje al heel veel voorbij zien komen, en volgens mij is iedereen wiens blog ik lees al aan de beurt geweest, dus ik laat het doorsturen maar even achterwege.

Enne..... waar ik niet blij mee ben is dat ik zo dadelijk met Ids naar zwemles moet...

Makkelijk lezen plein

Toen Sjoerd naar groep 3 ging merkten we al gauw dat lezen moeilijk voor hem was. Rekenen ging probleemloos, cijfertjes hebben voor Sjoerd geen enkel geheim. Letters wel. Langzaamaan werd duidelijk dat Sjoerd waarschijnlijk dyslexie heeft, en vorig jaar heeft hij een dyslexieverklaring gekregen. Hij zit nu in groep 6, op AVI 7 niveau, wat voor hem heel goed is. Sjoerd is gelukkig een doorzetter (is thuis wel eens lastig....) en hij vindt lezen leuk. Dat proberen we ook vooral zo te houden, maar het is wel eens moeilijk om goede boeken voor hem te vinden. Met een beetje grotere letters, veel wit op de pagina's, korte zinnen, maar wel spannend voor een 10 jarige natuurlijk. Gelukkig heeft onze bieb nu een Makkelijk Lezen Plein, met heel veel boeken speciaal voor kinderen die om wat voor reden dan ook moeite hebben met lezen. Vanmiddag was de officiele opening, en daarvoor waren alle kinderen met leesproblemen via school uitgenodigd. Sjoerd was apetrots op zijn 'persoonlijke uitnodiging', hij vond het best wel cool dat z'n dyslexie nu ook eens een voordeeltje meebracht! Vivian den Hollander was uitgenodigd om iets te vertellen over haar boeken, en ze las er ook 1 voor. De kinderen werden er op een leuke manier bij betrokken, bv. door te raden hoe het verhaal verder zou gaan, of hoe het spannender gemaakt zou kunnen worden. Sjoerd heeft er van genoten, en daarna mochten alle kinderen tegelijk een ballon lekprikken om met een grote klap het Makkelijk Lezen Plein te openen. Het was een leuke middag, en ik vind het een geweldig initiatief.

Thuis

De afgelopen week was Sjoerd er niet. Hij was 'op tournee' in Duitsland en Tsjechie met tienertheatergroep Sowieso. Hij heeft het geweldig naar zijn zin gehad en volop genoten van deze week, de optredens, de geweldige sfeer in de groep en het feit dat Jesper, zijn beste vriend, ook mee was. Eerlijk gezegd is het hier altijd lekker rustig als Sjoerd er niet is, want Sjoerd, als middelste kind, met niet het makkelijkste karakter, heeft thuis nog wel eens onenigheidjes en ruzietjes. Is het niet met zijn oudste broer (die vindt dat hij Sjoerd moet opvoeden), dan wel met z'n jongere broertje (die Sjoerd wel even mee zal opvoeden). Het leeftijdsverschil tussen Jelle en Ids is zo groot dat die meestal heel makkelijk met elkaar omgaan. Ik heb er lekker gebruik van gemaakt, van die rust, om veel te scrappen. En nu is Sjoerd er weer. Afgelopen nacht om 1/2 2 is hij thuisgekomen. Vol enthousiaste verhalen, met een tas vol wasgoed en ontzettend moe natuurlijk. Dat hebben we goed gemerkt vandaag, want hij was behoorlijk snel geirriteerd. Weg rust! Maar toch...... thuis is pas weer echt thuis nu mijn druktemakertje er ook weer is. Welkom thuis Sjoerd, ik ben blij dat ik je weer lekker kan knuffelen!

18 jaar!

Het is vandaag 18 jaar geleden dat wij zijn getrouwd. Op een winderige en regenachtige vrijdag de 13e. We hadden er alle vertrouwen in, maar ja, heeft niet iedereen dat op zijn of haar trouwdag? Toch loopt het vaak mis, we hebben dat de afgelopen paar jaar helaas een aantal malen van dichtbij meegemaakt. Wij zijn niet van die romantische, aanhalige types, integendeel, we kunnen samen lekker bekvechten. Ondanks dat, of misschien wel juist daardoor? houden we het toch al 18 jaar samen uit, en we hopen er nog heel wat jaartjes aan vast te plakken.

Productief

Mijn nieuwe scrapkamer bevalt goed. Heel goed zelfs! Of misschien komt het ook wel omdat ik een paar maanden bijna niks heb kunnen doen. Hoe dan ook, de afgelopen 2 weken heb ik al bijna 20 layouts gemaakt. Niks ingewikkelds, vooral cardstock, een beetje bedrukt papier (vooral van De Marocco-lijn van Cherry Arte), wat chipbord letters en letter stickers.

Ik heb heel veel foto's gemaakt in Egypte, en die wil ik niet te lang in enveloppen laten liggen. Dus veel spreads, met veel foto's. Het boek 'Super fast pages with 4x6 photos' van CK heeft al goede diensten bewezen.

meestal scrap ik niet zo 'recent', ik ben chronisch 'achter' met m'n foto's, maar nu zijn alle herinneringen nog vers. En ook hebben we een reisverslag bijgehouden, waar we allebei elke dag wat in geschreven hebben. Die teksten gebruik ik nu als basis voor de journaling.

Gisteren....

Gisteren heb ik:
de was gedaan, en opgeruimd
Ids naar school gebracht
boodschappen gedaan (wat moeten we vandaag weer eens eten?)
wat administratieve klusjes gedaan
stofgezogen (gestofzuigd?) en gedweild
de lampenwinkel gebeld om een afspraak te maken voor het ophangen van de lampen
een pakketje naar het postkantoor gebracht
een verjaardagscadeautje gekocht voor een vriendje van Sjoerd
Ids uit school gehaald
Sjoerd naar een partijtje gebracht
met Ids Lego gekocht van z'n verjaardagsgeld (een brandweergarage, wat anders?)
een nieuwe winterjas gekocht
de badkamer schoongemaakt
Griekse kofta gemaakt voor het avondeten (ik zeg Knorr...)
4 layouts gemaakt!

en dit is er 1 van:

Duh!

Een mens kan ook teveel spullen hebben. Ik dacht toch altijd dat het nog wel meeviel met mijn 'verzamelwoede', en dat ik best wel wist wat ik allemaal had. Maar de afgelopen weken heb ik een kleine 100 foto's van onze foto's van onze vakantie in Egypte weggescrapt, en nu pas kom ik tot de ontdekking dat ik een hele set Egyptestempels heb, nog uit mijn Club Scrap tijd. Nooit gebruikt.... ook dat nog. Nou ja, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zullen we maar denken, ik zal ze nu in elk geval even flink aan het werk zetten. Zou ik de bijbehorende Papyrus-letterstempels ook nog ergens hebben???

Auw!

Jelle en Sjoerd zijn wat je noemt echte 'orenkinderen'. Er is een tijd geweest dat ze om de paar weken oorontsteking hadden, en ik ben de tel kwijt hoe vaak ze trommelvliesbuisjes gekregen hebben. Gelukkig is Jelle er aardig overheen gegroeid, maar Sjoerd heeft nog steeds af en toe last. Van de week was het weer raak. Oorpijn. Ik heb het zelf gelukkig nooit gehad, maar ze zeggen dat het heel erg is. We zijn een hele nacht aan het tobben geweest, want slapen lukt echt niet met oorpijn. Een paracetamolletje helpt een beetje, maar een kind van 10 kun je niet volstoppen met pijnstillers. Gisteren toch maar weer naar de huisarts. Hij kon het trommelvlies niet goed zien, omdat er veel rommel voor zat. En dus werd er een spoedafspraak bij de KNO-arts geregeld, en zaten we 's middags in het ziekenhuis. Oren schoongemaakt, en inderdaad, ontstoken trommelvliezen en veel vocht erachter. Of hij goed hoort vraagt de KNO-arts. Ik weet het eigenlijk niet, goed luisteren is niet z'n sterkste kant, maar of dat nou komt omdat hij het niet goed hoort? We moeten het even een paar dagen aankijken, met af en toe een paracetamol, en veel neussprayen. En dan maar hopen dat het snel weer overgaat. In de tussentijd is het wel gezellig hoor, zo'n zieke 10-jarige met een dekentje op de bank. Want z'n oren mogen dan niet optimaal functioneren, met z'n mond is niks mis dus heb ik de hele dag gezellige kletspraat op de achtergrond.

Hieperdepiep

Rijkjan staat altijd heel vroeg op, zo rond kwart over 5, om de eerste trein naar Amsterdam te halen. Ik slaap er meestal doorheen. Vanochtend niet, want toen kroop er een klein jongetje bij me in bed. En het licht moest aan, want anders kon hij niks zien. En als je 7 wordt moet je toch kunnen zien wat er in je cadeautjes zit! Heel zachtjes (om Jelle en Sjoerd niet wakker te maken) hebben we Lang zal hij leven gezongen voor Ids, en de cadeautjes uitgepakt. Die vielen gelukkig goed in de smaak, vooral dat blik met Pokemonkaarten! Toen Rijkjan de deur uitging zijn wij lekker nog even gaan slapen, tot Ids het tijd vond voor meer cadeautjes en dus zijn grote broers maar eens wakker ging maken. Inmiddels is hij naar school, met een grote schaal cakejes (dat wilde hij graag trakteren). Vandaag doen we er verder niet veel aan, zaterdag komt alle visite, maar als verrassing heb ik net toch nog maar even een appeltaart gebakken. Nu alleen even zoeken of ik nog ergens 7 kaarsjes heb....

Nieuwe scrapkamer!

M'n nieuwe scrapkamer is klaar! de afgelopen dagen hebben alle spullen langzamerhand een plekje gekregen en nu kan ik eindelijk weer scrappen. De eerste lo's voor het Egypte-album zijn inmiddels klaar, die zal ik binnenkort laten zien.

Je kunt misschien wel zien dat we voor de inrichting een paar ritjes naar IKEA hebben moeten maken! Dat was beslist geen straf, want ik ben gek op IKEA, ze hebben er niet alleen hele leuke spullen maar ook heel veel praktische oplossingen voor mensen met veel spullen, zoals scrappers!
Tot nu toe had ik een scrapplek op zolder, dat was aan de ene kant lekker makkelijk, want je kon alles laten liggen, geen mens die de rotzooi zag! Aan de andere kant was het ook wel ongezellig, ik in m'n eentje boven en de rest gezellig beneden. Nu kunnen de jongens lekker bij me komen zitten, wat Ids deze week ook al heel vaak gedaan heeft:

Bijpraten

Na een paar weken afzien staat de computer eindelijk weer op z'n plaats, en kan ik alle mailtjes bijlezen en natuurlijk even bijpraten. De verbouwing zit er op, al het grote werk is klaar. Wat rest is een lange lijst kleine klusjes, en een enorme stapel dozen met spullen die staan te wachten op een plekje in 1 van de nieuwe kasten. We hebben er heerlijk veel ruimte bijgekregen, een bijkeuken, plek voor een enorme luie zit/hang/ligbank (die vanochtend bezorgd wordt) en niet te vergeten een prachtige scrapplek (Ids vraagt elke dag of het al klaar is, want hij wil zo graag in 'mamma's kamer' komen knutselen!). Ik ben al een paar dagen bezig om mijn spullen van zolder naar beneden te verhuizen, er lijkt wel geen eind aan te komen. Wat heb ik de afgelopen jaren ontzettend veel troep verzameld! De afgelopen maanden is er regelmatig wat opgeruimd, maar er blijft nog meer dan genoeg over. En hoewel alles nog niet op orde is heb ik gisteravond alvast een stapeltje Egypte-foto's uitgezocht, papier erbij want mijn vingers jeuken om weer wat te gaan doen. Ondertussen is Jelle met groep 8 op kamp geweest naar Texel, en heeft daar voor het eerst 'geschuifeld'. Van te voren was hij dit heel beslist niet van plan (ben je gek, je gaat toch zeker niet dansen, en al helemaal niet met meisjes...) maar meester Teun heeft bijna iedereen toch zover gekregen. Jelle heeft het zorgvuldig bijgehouden, hij heeft met maar liefst 15 meiden geschuifeld! Ook hebben we afgelopen weekend het partijtje van Sjoerd en zijn beste vriend Jesper gevierd. Ze wilden net als vorig jaar weer een slaapfeestje in het scoutinggebouw. Dat was toen een enorm succes, en dit jaar weer. In totaal 18 kinderen waren er, we hebben veel spelletjes gedaan, 's avonds hamburgers en hotdogs gegeten, er was een voorstelling van een goochelaar, een disco (Sjoerd mocht voorop in de polonaise), een nachtspel, kampvuur en op zondagochtend hebben we nog een vlot gebouwd waar ze mee konden varen:


Ze vonden het allemaal weer geweldig leuk, en daar word ik dan weer heel blij van! Volgende week is Ids jarig, die wil met zijn partijtje gewoon naar de ballenbak, en dat is dan ook wel weer lekker makkelijk, toch?

Gouden randje

Je hebt van die dagen dat het allemaal even niet meezit. De stucadoors laten je hele keuken achter onder een laagje gips. Je glijdt uit over dat gips en je hele knie is bont en blauw. De electricien komt om je inbouwspotjes te plaatsen en vernielt en passant je mooie nieuwe stucwerk. Je brengt je auto weg voor een kleine beurt en krijgt 'm pas terug nadat er voor een fortuin aan reparaties heeft plaatsgevonden. Je gaat naar IKEA voor een paar wandrekken en vindt er alles, behalve nou net dat ene essentiele dingetje, waardoor het nog 3 weken duurt voor je het in elkaar kunt zetten. Je zit bijna een week zonder computer (dat was wel een absoluut dieptepunt....) Maar gelukkig komt na regen altijd zonneschijn, en zo kwam er na deze week vol kleine en grotere tegenslagen dan toch eindelijk de zondag. Eentje waar ik al een hele tijd naar uitgekeken had, want we zouden elkaar eindelijk weer eens allemaal zien: Achsa, Diana, Moniek, Renata, Nicole en Nicole, Nellie, Lisette, Heidi en zelfs Petra, all the way from down under! Om 1/2 9 zat ik in de auto op weg naar Eindhoven, waar we te gast waren bij Akkefietje. We hebben heerlijk bijgekletst en veel gelachen. Waar gaat het dan over? tja, de overeenkomst tussen Achsa en mr. Bean, of Nellie's belevenissen met strijken en strijkkamertjes, of dat je in Australie best je kinderen in je pyamabroek naar school kunt brengen. Intelligente en diepgaande gesprekken zeg maar. Natuurlijk waren er ook bonbons , en appeltaart, en M&M's, en onze versie van de goodiebag, en sommigen van ons hebben zelfs nog wat gescrapt. Kortom, een heerlijke dag, of zoals mijn oma gezegd zou hebben: een dag met een gouden randje! Bedankt meiden, ik kan er weer even tegen, wanneer is de volgende keer?

Missen

Ik mis het scrappen. Mijn werkplek op zolder kan ik niet meer gebruiken, het ligt daar echt overvol met spullen van beneden. En beneden is niets meer, de tafel is weg (mam, waar moeten we nu eten? op de grond voor de tv jongens. Cool!!!) We hebben bij IKEA spullen gekocht voor mijn nieuwe scrapkamer, en ik heb zooooo'n zin om die te gaan inrichten, en nog meer: te gaan gebruiken. Het lijkt me heerlijk om deze winter gezellig beneden te kunnen scrappen, niet meer ver weg op zolder te zitten (hoewel dat waarschijnlijk wel een stuk rustiger is!). En ik wil zo graag beginnen met een Egypte-album. En die mooie nieuwe papiertjes van BasicGrey gebruiken. Maar ik moet nog een paar weken geduld hebben. Een week of 4 om precies te zijn. Ik tel de dagen....
En mochten jullie mij missen dan is de computer ook in een doos verpakt en naar zolder gebracht. Maandag komt de stucadoor en die wil alles hier helemaal leeg hebben....

Verbouwingsperikelen, aflevering 88...

De hele week al worden we 's ochtends vroeg verrast door vreemde mannen, die zonder pardon onze dichtgetimmerde (toekomstige) tuindeuren openbreken en naar binnen klimmen. De ene keer is het een electricien, dan weer een loodgieter of een paar mannetjes van de aannemer. Ze hebben allemaal 2 dingen gemeen: ze verwachten op gezette tijden een bakkie koffie, en ze maken een ongelofelijke hoeveelheid herrie en stof. De jongens moet ik met licht geweld naar school sleuren, want het liefst zitten ze de hele dag met hun neus bovenop al die spannende activiteiten. Ik wil best met ze ruilen, want thuis is het eerlijk gezegd tamelijk onleefbaar als er gewerkt wordt. Er valt niet veel 'huis te houden' (niet dat ik daar anders heel veel aan doe, maar toch...), en lezen of achter de computer zitten is er ook niet bij. Scrappen dan? helaas, het grootste deel van mijn spullen is onbereikbaar omdat de zolder is gepromoveerd tot tijdelijke opslagruimte. Dus zit ik de tijd uit tot de mannen er mee ophouden voor die dag. Dan is er werk genoeg aan de winkel: stof wegvegen, stofzuigen, stof dweilen... En o ja, we moeten natuurlijk ook nog een hapje eten. We hebben deze week al 3x patat gebakken, geen wonder dat de jongens verbouwen helemaal het einde vinden. We hebben het ergste deze week wel gehad, het is nu vooral nog afwerken, en dan moeten we zelf nog aan de slag. Als het allemaal een klein beetje meezit, zijn we voor de verjaardag van Ids klaar en kunnen we die thuis vieren. Vanochtend is mijn moeder even komen kijken, en ze had een heerlijke zelfgebakken appeltaart meegenomen. Ook tussen de stofwolken smaakte die heerlijk....
dank je wel mam!

Weer naar school.

Het zijn mijn 2 favoriete dagen van het schooljaar: de eerste en de laatste dag van het jaar. Zo heerlijk als ik het begin van de vakantie vond, zo heerlijk vind ik het nu ze weer naar school zijn. En gelukkig vonden ze het zelf ook fijn om weer naar school te gaan. Jelle naar groep 8, met een schooltas voor z'n rekenmachine en agenda (verplicht in groep 8), Sjoerd naar groep 6 (met al z'n Egypte-souvenirs mee om te laten zien) en Ids naar groep 3. We hebben hem vanochtend met z'n allen weggebracht naar de nieuwe klas. De juf kent hij al een beetje, want zij heeft Jelle en Sjoerd ook in de klas gehad. Hij zat te glunderen aan z'n tafeltje, met een groot, nieuw etui met 12 verse kleurpotloden, en z'n eigen schaar en gummetje. In het kastje lag een rekenboek, en een werkmap voor alle bladen met schrijf- en rekenwerk. Spannend vond Ids het, en ook best een beetje gewichtig. Ik vind het stiekum ook wel een beetje spannend. Benieuwd waar hij vanmiddag mee thuiskomt!

Home sweet home

Gisteren zijn we thuisgekomen van vakantie. We zijn 2 weken naar Egypte geweest, en dat was een hele ervaring. Voor de jongens, omdat ze voor het eerst gingen vliegen, maar ook voor ons was het heel bijzonder om kennis te maken met een totaal andere cultuur. We hebben heel wat gezien en gedaan, en ook lekker gerelaxed aan het zwembad, de komende tijd zal ik af en toe wel wat laten zien. Het is heerlijk om weer thuis te zijn, lekker in je eigen bed slapen, en gewoon water uit de kraan te kunnen drinken. Wat zijn we hier toch ontzettend verwend!
Van scrappen zal de komende tijd niet veel komen, de verbouwing zal heel wat tijd in beslag gaan nemen. Maar voor wie z'n voorraad scrapspullen voor het nieuwe seizoen op peil wil brengen heb ik nog een tip: op 18 en 19 augustus houdt de groothandel Scrapbookmate een magazijn-outlet verkoop. Er zijn heel veel koopjes te halen, oa. papier (25 vel voor 5 euro), stickers, foamstempels, albums (12x12 vanaf 5 euro) en nog veel meer. Adres:
9-17 uur
Monitorstraat 20
1033 RM Amsterdam

Nog 1 nachtje slapen

De afgelopen weken hebben in het teken van de verbouwing gestaan. Vorige week ging het heel snel: maandag hadden we nog alleen een fundering, vrijdag waren de muren gemetseld en lag het dak erop. Deze week is de hele buitenkant afgewerkt: voegwerk, dakdekker en de dakramen zijn geplaatst. Jammer genoeg komen de nieuwe deuren en kozijnen pas eind september, dus tot die tijd zitten we met dichtgetimmerde ramen, maar dat mag de pret niet drukken. Het is nu bouwvak, als de scholen weer beginnen gaan ze hier ook weer verder. Dan begint voor ons het vervelende deel, want dan gaan we doorbreken en zijn ze binnen bezig. Maar voor het zover is gaan we eerst nog lekker op vakantie (over een week) en morgen is het natuurlijk ook een spannende dag. Reken maar dat ik niet van huis ga morgen, want al maanden geleden heb ik bij bol de nieuwe Harry Potter besteld, en morgen is het dan zo ver en zullen we eindelijk weten hoe het afloopt. Zijn jullie ook zo nieuwsgierig? ik denk eerlijk gezegd niet dat ik me kan bedwingen om eerst even achterin te spieken voor de afloop.....

Ze zijn er!

Wie? mijn nieuwe stempeltjes van Cat's Life Press? Ja, die ook, maar die bedoelde ik niet. Mijn mannen zijn er weer. Een hele week zijn ze op zomerkamp geweest met de scoutinggroep, en nu zijn ze weer thuis. Ze zijn onvoorstelbaar smerig (en dat terwijl ze op vrijdag altijd naar een zwembad gaan om ze nog een beetje schoon mee terug te nemen:)), op de rand van de uitputting (wat wil je, om 11 uur naar bed en er dan om 2 uur uitgehaald worden voor een nachtspel....) en ze hebben een reausachtige berg met vuil wasgoed mee teruggebracht. Werk aan de winkel dus voor moeders, de wasmachine heeft ook een weekje rust gehad maar moet nu overuren draaien. Ze zijn inmiddels in bad geweest, en zijn nu bezig een gat te slaan in de broodvoorraad. Maar als ze straks in bed liggen, en de laatste was in de machine gaat, dan ga ik lekker even spelen met m'n nieuwe stempeltjes:)

Een zee van tijd.

Dat heb ik vandaag: tijd in overvloed. En het is gek, maar ik weet even niet hoe die te vullen. Het lijkt wel of je meer doet naarmate je minder tijd hebt. En waarom zou je je ook druk maken als je niets hoeft. Geen kinderen die je aandacht vragen, geen eten wat op tijd op tafel moet staan, ik kan vandaag de hele dag op de bank blijven hangen (buiten zitten is helaas geen optie op het moment!). Maar toch wil ik wat doen. De kamers van de jongens zijn opgeruimd, en beneden is de inhoud van 3 kasten in dozen opgeborgen. Dus wat nu? Scrappen, misschien? De laatste maanden is er zeer weinig uit m'n handen gekomen, en eigenlijk heb ik gewoon even helemaal geen zin of inspiratie. Toch maar naar boven. Eens even kijken, er liggen inmiddels 4 kits van Jenni Bowlin op me te wachten. De eerste opengemaakt. Zoete pastelletjes, glitterletters en glitterbloemen. Zou ik zelf nooit gekocht hebben, want daar heb ik echt geen foto's voor. Hoewel: heb ik die foto's van de Keukenhof al af laten drukken? Ja dus, en ze blijken wonderwel bij dit papier te passen. Een paar schetsen erbij gepakt om een beetje op gang te komen. Voorla niet te moeilijk doen. Geen ingewikkelde technieken. De foto's spreken voor zich, en uitgebreide journaling hoeft hier ook niet bij. Het gaat lekker, erg lekker zelfs. En niemand die me komt storen. Voor ik het weet zijn er 4 layouts af. Simpel en snel, maar ik ben er blij mee. Heerlijk om weer wat gedaan te hebben. En omdat het toch zonde is om binnen te blijven met dit mooie weer pak ik de fiets en ga een stukje fietsen. Kijk, heb ik toch nog wat gedaan vandaag!

Opruimen!

Vanochtend zijn ze allemaal vertrokken: op zomerkamp met de scouting. Rijkjan, Jelle en Sjoerd blijven een hele week weg, Ids komt (gelukkig) maandagavond al weer terug (heb ik weer wat om te knuffelen...)
De eerste dag dat ze weg zijn benut ik altijd om eens lekker op te ruimen. Eerst gaat de bezem -letterlijk!- door de kamer van Ids en Sjoerd. Dat zijn echt ongelofelijke rommelkonten. Alles gooien ze op de grond. Natuurlijk moeten ze van mij af en toe opruimen, maar echt grondig gebeurt dat nooit. Dus vandaag gaan alle kasten van de muur, en met de bezem veeg ik alles bij elkaar. Op de enorme hoop ligt lego, knex, playmobil, pokemonkaarten (en yuhgiohkaarten, en voetbalkaartjes....), snoeppapiertjes, heel veel zand, de (in)complete inhoud van een goocheldoos, potloden, stiften, allerlei papiertjes en nog veel meer zooi. De lego en knex zift ik eruit, de rest verdwijnt zonder pardon in een vuilniszak (wat niet weet.... nietwaar?) Dan volgt de taak om alles weer in de daarvoor bestemde bakken op te bergen (die bakken zijn leeg namelijk, de inhoud ligt op de grond). Het ruimt al lekker op. Nu de kamer van Jelle nog (dat is iets minder erg) en dan heb ik beneden ook nog het een en ander te doen. Maar dat komt morgen wel, ik heb tenslotte nog een hele week. Het is hier wel erg stil trouwens....

Alweer een jaar voorbij....

Het zit er op. Het schooljaar is afgelopen, en het is vakantie. Met tassen vol schriften, werkjes en plakboeken zijn ze de afgelopen dagen thuis gekomen (bewaren jullie dat allemaal?) en nu zijn ze heerlijk 6 weken vrij. Ik wordt er altijd een klein beetje weemoedig van. Alweer een jaar voorbij, en wat gaat dat toch snel en veranderen ze veel in zo'n jaar. Ids was vorig jaar echt nog niet toe aan groep 3, hoewel hij van begin oktober is. Nu, een jaartje later, staat hij een stuk steviger en zelfverzekerder in z'n Crocsodillen (zoals hij z'n Crocs noemt) en is echt toe aan de uitdaging van groep 3. Sjoerd heeft groep 5 overleefd, en dat was best spannend. Door zijn dyslexie blijft lezen en taal heel moeilijk voor hem, en omdat je ook voor andere vakken soms best veel moet lezen kost dat ook de nodige inspanning. Dankzij een jaar fysiotherapie kan hij zich nu beter concentreren, en is letterlijk en figuurlijk beter in balans. Benieuwd wat groep 6 gaat brengen! En dan hebben we Jelle nog, onze niet-zo-bijna puber. De afgelopen jaren zijn er nogal wat wisselingen in de samenstelling van zijn groep geweest, en hij heeft het heel moeilijk gehad om z'n plek daarin te vinden. Er komt nu ook weer een groep kinderen bij, totaal 35 kinderen zitten er straks in groep 8. Gelukkig krijgen ze een leuke, jonge meester die er hopelijk een fantastisch laatste jaar van gaat maken. Maar eerst, 6 weken vakantie, 6 weken niet op de klok kijken, 6 weken tijd voor elkaar, samen leuke dingen doen en de batterijen opladen voor volgend jaar.

Mokken, modder en moodboards.

Sorry, sorry, sorry, ik heb mijn blog een tikkeltje verwaarloosd! Het is ook zo'n drukke tijd. Op school is nog van alles te doen (waarom zit dat toch altijd allemaal in die laatste weken gepropt?), juffen en meesters die nog op het laatste nippertje hun verjaardag vieren, en natuurlijk moeten er afscheidscadeautjes komen. Ik heb me er dit jaar gemakkelijk vanaf gemaakt, en bij de Hema mokken besteld met daarop de klassenfoto's. Iedereen gaat over (niet dat ik daaraan twijfelde), en Ids heeft erg veel zin in groep 3. Van de week heeft hij een ochtendje proefgedraaid bij zijn nieuwe juf (die Jelle en Sjoerd ook al in de klas gehad heeft) en dat vond hij geweldig. Het zal voor mij wel even wennen zijn, want ik heb 8 jaar lang onafgebroken een kind in de kleuterklassen gehad, en nu moet ik toch echt definitief afscheid nemen van deze periode *zucht*
Onze ex-tuin is met alle regen inmiddels herschapen in een regelrechte modderpoel. Afgelopen week is de fundering gestort, en hoewel het nog wel een paar maanden duurt voor alles klaar is ben ik toch al druk aan het inrichten. Ik heb 2 grote vellen karton gehaald, op de ene heb ik een plattegrond gemaakt, waarop ik met meubels aan het schuiven ben, en op de andere maak ik een moodboard. Er ligt een grote stapel woonbladen, waar ik straks lekker in ga duiken, om inspiratie op te doen. In het stuk wat we aan gaan bouwen komt ook mijn nieuwe scrapkamer, dus die 'moet' ik ook inrichten. Alle tips zijn welkom!

Leeg...

Vanochtend om 7.00 uur maakte ik Sjoerd wakker met de opmerking: Sjoerd, er staat een graafmachine in de tuin. In 5 (!) minuten had ik 3 jongetjes beneden, gewassen en aangekleed. Met een droge boterham in de hand stoven ze naar buiten, want daar ging de kettingzaag al in de eerste boom. In verband met de verbouwing moest de hele tuin leeg, inclusief zo'n 7 bomen van een jaartje of 30 oud. In een rap tempo werd er gezaagd, en toen de jongens (onder heftig protest) naar school moesten, lagen de meeste al om. En nu is alles weg, en rest ons slechts zand, en hier en daar nog een eenzame groene spriet.....
Vanochtend om 7 uur:


en om een uur of 12:

mobiel

Het kon niet veel langer zo doorgaan. De situatie was eigenlijk onhoudbaar geworden. Er waren momenten dat ik volslagen onbereikbaar was. Niet dat ik dat erg vond, absoluut niet. Maar in de huidige maatschappij is zoiets natuurlijk onacceptabel, en ik kreeg er regelmatig opmerkingen, en zelfs klachten over. Hoe moet dat nou als er 'iets' gebeurt, werd mij vaak gevraagd. Ik heb me altijd prima gered zonder, zei ik dan, ik hoef niet zo nodig. Maar nu ik weer aan het werk ben werd Rijkjan er toch een beetje zenuwachtig van dat ik niet elk moment beschikbaar was als hij me wilde spreken (ja, soms heeft hij van die dictatoriale neigingen....). En dus werd ik vanochtend zo'n winkel ingesleurd waar ik altijd met een grote boog omheen loop, zo'n winkel met allerlei electronische gadgets en hebbedingetjes. Ik heb nog wel tegenstand geboden hoor, door allerlei moeilijke eisen te stellen, zoals een toestel waarmee je GEEN foto's kan maken, ZONDER mp3 speler enzovoort. Maar er viel niet onderuit te komen: ik moest aan de mobiel, en dus ben ik sinds een paar uur de trotse (nou, ja......) eigenaar van een roze mobieltje (met camera en mp3 speler, want zonder schijnt niet meer te bestaan). Maar als Rijkjan denkt dat ik nu weer elk moment te bereiken ben heeft hij het mis, dat ding kan gelukkig ook uit......

Zilver

Misschien had je het al een beetje vermoed, maar ik houd dus he-le-maal niet van sport. Toch ben ik vanmiddag naar een sporthal geweest. Tja, je moet wel, als je zoon meedoet aan de clubkampioenschappen van zijn judoschool. Het was er warm, en benauwd, en er renden heel veel opgewonden jongetjes in witte pakken rond. Sjoerd moest 3 partijtjes judo-en,hij won er 2 en werd daarmee 2e in zijn groep. Hij was ontzettend trots op zichzelf, en ik ook natuurlijk! Door zijn dyslexie voelt hij zich vaak 'minder' dan zijn klasgenootjes, en dit is zo goed voor zijn zelfvertrouwen. De volgende keer dat hij bij opa en oma gaat logeren wil hij met opa een prijzenkast gaan timmeren..... Watch out, Dennis van der Geest!

Voor het eerst

Vandaag hebben we, voor het eerst dit jaar, weer eens lekker genoten van een gezellige barbeque. We zijn BBQ-nomaden op het moment, want onze tuin heeft geen terras meer, laat staan tuinmeubilair. Het is een grote wildernis, nog iets meer dan een week, en dan gaat het helemaal leeg. Gelukkig waren we welkom bij de buren. Het weer was goed, het eten lekker, het gezelschap prima en er was ook voor entertainment gezorgd, want ons buurmeisje (bijna 12) had voor het eerst een vriendje (en dat was natuurlijk heel interessant). Het blijft leuk, zo'n prille liefde......

Stap in de wereld die Scrapaganza heet

Wat een waanzinnig weekend heb ik achter de rug. Het begon donderdag, toen we volop bezig waren met de laatste voorbereidingen, inpakken, dozen labelen, de laatste details, stress over spullen die nog steeds zoek zijn, en hoe we dat op gaan lossen. Aan het eind van de middag stond er een lange rij karren klaar met alle workshopmaterialen, en als je daar een paar maanden aan gewerkt hebt geeft het best een goed gevoel om dat zo te zien staan. Vrijdagochtend vroeg vertrok de eerste lading al naar Egmond, en de hele dag heeft de truck op en neer gereden om alles over te brengen. Meer dan we in eerste instantie dachten, en veel spullen waren daarom ook niet op tijd in Egmond. Het was vrijdagmiddag dan ook flink stressen, want iedereen wil natuurlijk wel op tijd inchecken en naar de workshops. Langzamerhand komt alles dan toch op z'n pootjes terecht en beginnen dingen te lopen. Nou ja, ik liep zelf vooral erg veel. Trap op, trap af, van de informatiebalie naar de VIP room, naar een workshopzaal en weer terug. En dat is eigenlijk het hele weekend zo gebleven. Er zijn extra kits nodig, hebben we genoeg materiaal mee? Wie heeft de sleutels van de workshopzalen? Lisa Bearnson heeft een beamer nodig, waar is die? Help, we hebben een heel pak papier nodig, dat moet morgen nog 'even' gehaald worden, en oh, ook even op maat gesneden natuurlijk. Enig idee hoeveel pakken babybillendoekjes er dit weekend doorheen gegaan zijn? (als je een workshop van Dyan hebt gevolgd heb je misschien wel een idee). Het was erg leuk om alle 'teachers' te ontmoeten, en zoveel fanatieke scrappers bij elkaar te zien. Ik mocht helpen bij de 2 'doodle' workshops van Nellie, en het is altijd zo inspirerend om te zien hoe iedereen z'n heel eigen invulling geeft aan een project. Ondanks de dingen die er fout liepen (en waar jullie hopelijk niet al te veel van gemerkt hebben) heb ik een geweldig weekend gehad, waarbij er gelukkig ook heel veel gewoon goed gegaan is. Mijn voeten zullen nog wel een paar dagen pijn doen, en ik moet vanavond echt op tijd naar bed, but boy, what a ride!

wisten jullie dat.....

de Scrapaganza al over 1 week is?
we heel druk bezig zijn om alle workshopkits te maken?
Sjoerd 2 jaar achter elkaar de sportdag gemist heeft?
hij er dit jaar voor het eerst wel bij was?
en het helemaal geweldig leuk vond?
Ids nog steeds niet alle Jet-ix knikkers compleet heeft?
ik er zo langzamerhand helemaal gestoord van wordt?
Jelle eergisteren geslaagd is voor zijn verkeersexamen?
en nu hard bezig is met de CITO-toets?
we vorige week een super gave open haard gezien hebben?
we ook nieuwe plavuizen uitgezocht hebben?
we waarschijnlijk dit jaar toch wel gaan verbouwen?

Zo, dan zijn jullie weer even bijgepraat!

Edited: artikelnummer 18149 , Cathy Caddy (mocht je er naar op zoek willen gaan...)


Als scrapper met veel te veel spullen ben ik eigenlijk altijd aan het opruimen en organiseren. Tot nu toe heb ik daarbij eigenlijk altijd vooral op de praktische kant gelet. Maar het oog wil ook wat, dus toen ik een paar weken geleden zag wat een leuke nieuwe spullen Creative Imaginations uitbracht in hun 'Bare Essentials' lijn heb ik meteen een paar dingen meegenomen. Zoals deze 'tool caddy'.
Ik heb me lekker uitgeleefd met verf, papier, stempels en allerlei embellishments, en nu heb ik mijn eigen, heel persoonlijke caddy. Daarna volgde een bak met vakken, waarin ik nu mijn resten papier heb zitten. Die staat op mijn bureau, dus hopelijk gebruik ik die resten dan ook nog eens. En nu ben ik nog bezig met een soort 'vakjesdoos' waarin straks allerlei 'losse' rommeltjes en ditjes en datjes een plek moeten vinden. Wat kan opruimen toch leuk zijn!

Het is hier verder een rustige week geweest, maar volgende week staat er een boel spannends op het programma voor Jelle. Maandag beginnen de CITO-toetsen, dinsdag is het verkeersexamen, en later in de week zijn er dan ook nog selectietrainingen voor hockey. En verder tellen we af voor Scrapaganza, en hopen we dat ook die laatste spullen nog op tijd uit de VS arriveren. Ik lig nog niet wakker 's nachts, so far so good!

DigiDiva

Hoewel ik het best leuk vind om digitale grapjes met mijn foto's uit te halen of digitale stempels te gebruiken om embellishments te maken heb ik nooit de behoefte gehad om digitaal te gaan scrappen. Het is het gewoon niet hetzelfde als je er geen vieze vingers bij krijgt, toch? Maar vandaag heb ik toch digitaal gescrapt. Met een kit van Rhonna Farrer. Bij Ids in de klas houden ze namelijk een logboek bij. Ieder kind mag daar een pagina in maken en iets over zichzelf vertellen. Aangezien ik als 'creatieve moeder' bekend sta wordt er wel iets verwacht, maar ja, ik heb niet veel tijd over op het moment. Nood breekt wet, dus een digitaal kitje gedownload en 10 minuten knippen en plakken (in Photoshop dan natuurlijk) later is dit het resultaat:

Niet gek toch, voor een paar minuten werk? Een digiscrapper zal ik nooit worden, ik mis de verf en inkt op mijn vingers, maar ik heb wel een groot voordeel van digitaal scrappen ontdekt: je hoeft je lo's als ze klaar zijn niet te scannen!

Roelien

Druk!

De Scrapaganza komt steeds dichterbij, en dat betekent hard doorwerken om alles in orde te krijgen, zodat iedereen straks een geweldig weekend heeft. Stressen over materialen die er nog steeds niet zijn, docenten die pas op het laatste moment met hun project komen, dingen die net niet zo lopen als je graag zou willen en al die kleine dingetjes en details die nog geregeld moeten worden. Ik merk nu hoe enorm veel werk er 'achter de schermen' verzet moet worden om zo'n groot evenement op rolletjes te laten lopen.

Thuis moet alles natuurlijk ook op rolletjes blijven lopen, en ook daar is het druk. De kids hebben vakantie, ze moeten naar partijtjes en sport, en dan mag er ook nog eentje afzwemmen. Gisteren is Ids met vlag en wimpel geslaagd voor z'n B-diploma, en dat hebben we gevierd door lekker uit eten te gaan. Ik was ontzettend trots op mijn jongste mannetje! Mijn zusje en neefje logeerden dit weekend bij ons, zodat de kinderen lekker samen konden spelen (oke, af en toe hadden ze ook wel eens ruzie....). Ondertussen konden wij ook lekker 'spelen', we hebben de hele zaterdag samen zitten scrappen (en helemaal zonder ruzie LOL). Alle lo's die hier op een grote stapel lagen zitten nu netjes in albums, ik heb 2 receptenboekjes gemaakt voor de fancy fair op school en er zijn ook nog 4 lo's af. Zoals deze, van Rijkjan. Eind maart was hier een historische optocht voor het 650-jarig bestaan van Hoorn. Jelle was uitgenodigd om mee te lopen met een groep kinderen die, als narren verkleed, chocolade 'dukaten' aan het publiek mochten uitdelen. Op het laatste moment besloot Rijkjan ook mee te lopen, en wat hij niet verwacht had: ook voor hem was er een narrenpak! Het papier, de letters en de sterren zijn van Imagination Project, stickers van 7Gypsies en verder knoopjes en stempels.

Herinneringen

Vandaag heb ik oude kinderfoto's van mezelf zitten scrappen. Het zijn foto's van toen ik 1 of 2 jaar was, en uit die tijd herinner ik me natuurlijk niets, maar toch komen er spontaan weer allerlei dingen naar boven. De meubels die we vroeger hadden, het door mijn moeder zelf geborduurde tafellopertje, die vreselijke jaren '50 bril van mijn vader (die hij tot ergens in de jaren '90 gedragen heeft trouwens...) , zondag wandelen in de duinen, en de handwerkjes van mijn moeder. Toen vilt erg populair was maakte mijn moeder daar van alles van. Ik heb nog een brillenetui van vilt dat mijn moeder lang geleden heeft gemaakt. Dat etui is helemaal geborduurd, en versierd met kraaltjes en pailetten. In de Jenni Bowlin kit van deze maand zaten vogeltjes van vilt. Toen ik me afvroeg wat ik er mee zou doen kwam die herinnering naar boven, dus het vogeltje op deze lo heeft een geborduurd randje gekregen, en een paar pailetjes ter versiering. Grappig, hoe zoiets kleins dan ineens weer uit je onderbewuste naar boven komt!

Keukenhof

Jelle had een prijs gewonnen, in de lente-loterij van de winkeliersvereniging van het winkelcentrum. Ik had stelselmatig alle loten geweigerd, maar hij had er zegge en schrijve 1 gekregen, en ingeleverd, en jawel,daar viel een prijs op: een busreisje voor 2 personen naar de Keukenhof! Toen hij hoorde dat de Keukenhof geen pretpark was(ook niet 1 heel klein achtbaantje? nee Jelle.....) besloot hij dat ik er maar heen moest, met oma. En zo zaten mijn moeder en ik vanochtend in een bus, gevuld met hoofdzakelijk bejaarden, richting Keukenhof. We kwamen al snel in de juiste schoolreisjes-stemming, en hebben een leuke dag gehad. Heerlijk weer, en wat was het er druk. Veel buitenlandse toeristen, die allemaal in groepjes achter een gids met zo'n bordje aanhobbelen! Mijn ouders hebben net hun eerste digitale camera gekocht, dus die moest worden uitgeprobeerd, en zelf heb ik mijn voorraadje bloemenfoto's weer aardig aangevuld. En het is me ook nog gelukt om een aardige foto van mijn moeder te maken, die nog minder graag op de foto gaat dan ikzelf!

Kortom, een heel leuke en gezellige dag. We hebben nog een lekker ijsje genomen, en toen moesten we alweer terug naar onze bus. Om 1/2 6 waren we weer thuis, te moe om nog onder de banken te kruipen LOL Doen we een andere keer dan maar!

ziek, zwak en misselijk....

.... dat zijn we hier de afgelopen paar dagen geweest. Sjoerd begon zondagnacht met spugen. Ik gaf de schuld eerst nog aan de hele (!) rookworst die hij zaterdagavond, op het scoutingweekend, had opgegeten. Maandag heeft hij hier gezellig op de bank gelegen, en mij de hele dag bestookt met vragen (echt, die mond blijft geen minuut dicht!). Die varieerden van: mam, heb je nog komkommer, tot: mam, moest jij huilen toen je werd bevallen van mij? Ook werd ik getrakteerd op bespiegelingen over waarom het helemaal niet leuk is om 3 meter lang te zijn, en waarom de boeken van Dolfje Weerwolfje zo leuk zijn. Ik heb weer een boel opgestoken die dag. Helaas lag het spugen niet aan de rookworst, want maandagavond voelde ik me niet lekker. Nu was het mijn beurt, spugen, diarree, en weer een nacht niet slapen dus. Gisteren heb ik me echt door de dag heengesleept, want moeders kunnen niet ziek worden natuurlijk. Gelukkig knapte ik tegen de avond weer op, en zo'n buikgriepje is goed voor de lijn, want ik ben in 1 dag een pond afgevallen LOL



Er is inmiddels bijna een heel collection pack Scenic Route Metropolis doorheen, ik heb nog stapels zwembadfoto's van CenterParcs en die zijn nu bijna allemaal gescrapt. Ik zal nog 1 lo laten zien, daarna ga ik wat anders doen, beloofd!

Voor deze heb ik een schets van Becky Fleck gebruikt.

Opgeruimd staat netjes.

Edited: de stempeltjes die bovenop liggen zijn van http://www.catslifepress.com/index.htm Ze zijn ook UM te bestellen!

Rijkjan, Jelle en Sjoerd zijn vandaag naar de regionale scoutingwedstrijden, dus ik heb een rustig dagje, alleen met Ids. We zijn vanmorgen eerst gezellig op de fiets een paar boodschappen gaan doen, en toen Ids een tent ging maken van de tafel en de fleecedekentjes, ben ik naar zolder gegaan. De bedoeling was om eerst mijn scraptafel eens leeg te maken, want daar is de afgelopen weken van alles op uitgestort, maar niets opgeruimd. Bijvoorbeeld die vreselijk leuke stempeltjes van Cats Life Press, die de postbode van de week bracht. Eigenlijk wil ik die niet op m'n stempelplankjes zetten, maar in een bakje op tafel onder handbereik houden. Eerst maar eens op zoek naar een leuk bakje dan. Er ligt van alles, maar niet wat ik wil. In een hoek vind ik een 'schatkistje' van papier mache. Ik weet niet meer wat ik daar ooit voor plannen mee had, maar wel dat ik daar NU een gezellig stempelkistje van ga maken. Verf, papier, bloemen en een fraai slotje worden tevoorschijn gehaald. Aan het eind van de dag is dit het resultaat:

En mijn scraptafel? Die ligt nog een beetje voller dan vanochtend. Maar m'n favoriete stempeltjes zijn netjes opgeruimd!

Roelien

Examentijd

Als je kinderen hebt dan weet je het waarschijnlijk uit eigen ervaring: die vrije woensdagmiddag is helemaal geen lekkere vrije middag. Die is gevuld met clubjes, sporten en partijtjes. En het is nog een hele kunst om dat allemaal een beetje netjes op elkaar aan te laten sluiten. Met 3 jongens trek ik de jackpot, want ze hebben allemaal wat. Gelukkig is het mooi weer, en zijn de judo en hockey redelijk dichtbij, zodat Sjoerd en Jelle daar vandaag zelf op de fiets heen kunnen. De zwemles van Ids is natuurlijk een ander verhaal, daar kom ik niet onderuit. Al bijna 2 jaar lang sjouw ik, direct vanuit school, naar het zwembad, uitkleden, een halfuurtje 'genieten' van sauna-temperaturen en chloorlucht, en dan weer afdrogen en een tegenspartelend en nog net niet helemaal droog kind weer in z'n kleren wurmen. Ids vindt zwemmen heel leuk, een beetje te leuk zelfs, vandaar dat het allemaal niet zo vlot gaat. Maar vandaag zie ik iets heel bijzonders als het scherm aan het eind van de les opengaat: Ids staat met een briefje te zwaaien! Over 2 weken mag hij afzwemmen voor B! Hij gaat daarna nog wel door voor C, maar dat voelt toch anders. Niet meer als een verplichting zeg maar.
Ik kwam in jubelstemming thuis natuurlijk, en daar eiste Jelle meteen de aandacht op: Mam, ik had 36 punten! Ik ben even helemaal blanco, maar dan schiet het me te binnen: hij had vandaag het theoretisch deel van het verkeersexamen! Hij heeft maar 2 vragen fout, en is daarmee glansrijk geslaagd. Nu maar hopen dat het praktijkgedeelte over een paar weken ook zo goed gaat (we moeten binnenkort toch echt gaan oefenen met hem....)
Zelf heb ik vandaag ook een punt gescoord: sinds 1/2 januari ben ik aan het afvallen, en vandaag ben ik de magische 20 kilo grens gepasseerd. I feel good!

Roelien

Show and tell

Zoals beloofd allereerst de beschrijving van dit fotomapje

Het idee komt van Splitcoast, ik heb het een beetje aangepast. Je snijd een strook papier van 5x12 (inches). Rillen en vouwen op 31/2 , 7, 101/2 en 10 3/4 inch. Voor de uitklappaginaatjes binnenin snijd je 3 stukjes cardstock van 3 1/4 x 9 1/2 Dubbelvouwen en binnenin plakken, zodat ze om en om naar links en rechts opengaan. Foto's erin plakken, en verder aankleden. Ik heb hiervoor wat restjes bedrukt papier en de journaling stamps van Autumn Leaves gebruikt, en stansjes van Quickutz. Voor de sluiting snijd je een strook van 1 x 12. Vouw die om je mapje heen, niet te ruim maar ook zeker niet te strak. Afknippen op de goede maat, de uiteinden moeten een klein stukje over elkaar heen vallen. Vastplakken, en versieren met een grote bloem, of iets anders wat je leuk vindt natuurlijk.

En dan op veelvuldig verzoek (denk hier even een smiley bij, ik heb nog niet uitgevonden of ik die kan invoegen....) een fotootje van wat ik zondag in Nuland heb gemaakt. De eerste is een kaart, het onderste stukje bungelt er 'los' onder. Het achtergrondje hebben we gemaakt met waterverf, had ik nog nooit gedaan maar was erg leuk en zeker voor herhaling vatbaar.

Het volgende is een notitieboekje, waarop we een gestempeld kaartje hebben gemaakt. Het is op de scan niet te zien, maar voor de achtergrond hebben we een soort resist-techniek gebruikt, met waxpapier. Eerst flink kreukelen, dan uitvouwen, over je kaartje leggen en strijken (en ik had me nog zo voorgenomen om te genieten van m'n dagje uit, en niet te denken aan de enorme stapel strijkgoed die hier nog steeds op me ligt te wachten....). Als je er daarna met inkt overheen sponst krijg je er dus een heel fijn patroontje in, van het waxpapier. Daarna de stempel nog een beetje ingekleurd en een tekst erbij gestempeld.

De andere 2 workshopjes die we gedaan waren kaarten, ook leuk maar geen nieuwe techniekjes of zo, dus die laat ik maar even voor wat ze zijn.

Drukke middag voor de boeg, nieuwe pas ophalen, met Ids naar de schoolarts en met Sjoerd naar fysio, geen tijd om te scrappen denk ik!

Roelien

Zere voeten en vieze vingers

Vandaag ben ik met 3 vriendinnen naar het Art specially event in Nuland geweest. Een geweldig leuke dag, die vanochtend vroeg al begon. We hadden om 1/2 9 afgesproken, en al kletsend vliegen die 1 1/2 uur autorijden zo voorbij. Mooi weer, niet druk onderweg, en even voor 10 uur waren we in Nuland, waar het parkeerterrein al vol stond. We moesten even wachten voor we naar binnen konden, en toen kon het grote genieten beginnen. Heel veel stempels hebben we gezien, ongelooflijk wat een keus, er is echt voor iedere smaak wat. Veel Nederlandse stempelwinkels natuurlijk, maar ook vanuit Duitsland, Engeland en zelfs de VS waren er stands. Na de eerste euro's uitgegeven te hebben konden we aanschuiven bij de eerste workshop, waar we een prachtige kaart gemaakt hebben en veel ideeen hebben opgedaan. Inmiddels had ik ook de eerste inktvlekken op mijn vingers, want schoon en netjes werken, sorry, maar dat lukt me nog steeds niet! We hebben nog 3 andere workshops gedaan, ook allemaal erg leuk en weer wat nieuwe techniekjes geleerd. Ik heb niet zo heel veel gekocht, maar er lag 1 stempeltje dat ik niet kon laten liggen. Een stempeltje met de tekst: Deze is leuk, die bewaren we. Voor alle babyfoto's die ik nog steeds niet gescrapt heb....
Met zere voeten zijn we om een uurtje of 4 weer richting huis gegaan. Moe maar zeer voldaan!

Scenic Route!

Mag ik even zeggen hoe ontzettend gek ik ben op Scenic Route? Bij deze dus! SR is op dit moment veruit mijn favoriete papiertje. Van de nieuwe BG lijnen heb ik bijna niets gekocht, maar van Metropolis heb ik al 2x ingeslagen. Vooral de kraft-papiertjes vind ik super. Hoe ze het doen weet ik niet, maar ik heb altijd stapels foto's liggen die perfect bij het papier passen.

Zoals deze, van een paar daagjes Centerparcs een tijdje geleden. Ze lagen er al een hele tijd, maar zondag wist ik ineens wat ik er mee zou doen. Dus dit is 'm geworden: Waar we zijn, wat we gaan doen, en: Wie gaat dat betalen? Papier is wel duidelijk denk ik, verder de foamstempels weer eens gebruikt (met de paint dabbenrs van Ranger, ook zo'n wereldproduct), beetje geborduurd en natuurlijk weer de datumstempel van Fontwerks.

Feest

Gisteren hebben we de verjaardag van Sjoerd gevierd. Hij was eerder deze week al 'echt' jarig, en had onze cadeautjes al gehad, maar gisteren kwam alle visite. Het was een heerlijke dag, met veel bezoek, en veel zon. Op zo'n dag is het altijd extra fijn als de zon schijnt, want alle kinderen die meekomen vliegen dan meteen naar buiten, en vervolgens zie je ze niet meer terug tot ze naar huis moeten!

Sjoerd had maar 1 verzoek voor z'n verjaardag: een grote appeltaart. Dus die kreeg hij, met 10 kaarsjes erop. En zo heb ik, in plaats van kleine kinderen, ineens 2 'tieners' in huis. Gelukkig heeft Sjoerd, in tegenstelling tot Jelle, nog geen enkele puber-neiging....

En nu is het Pasen, en alweer schijnt de zon. Ik was al vroeg op, zodat ik voor het paasontbijt nog even kon scrappen. Tijdens een cropavondje afgelopen vrijdag had ik een LO gemaakt, maar er moest nog een titel op. Dat heb ik vanochtend gedaan, en dit is het resultaat:

Een lekker zonnige LO in vrolijke kleuren (papier is van Scenic Route),

Fijne paasdagen allemaal!

Eindelijk!

Eindelijk mogen we. Na 2 jaar plannen maken, praten, tekeningen maken, veel aanpassingen doen en ergernissen over de gemeentelijke bureaucratie viel gisteren dan toch onze bouwvergunning op de mat. En omdat ik komend najaar zo graag in mijn nieuwe scrapkamer wil zitten moeten we er nu wel een beetje vaart achter zetten. Gelukkig is het mooi weer, want de hele tuin moet leeg. Om te beginnen moeten er 2 grote vijvers uit. Sjoerd is in zijn element. Overall aan, en maar water scheppen. Af en toe komen we een vroege kikker of salamander tegen. Die worden zorgvuldig in een emmertje gezet, en later in het park losgelaten. Na een uurtje stevig doorhozen is er zoveel water onder de vijver gelopen dat die langzaam omhoog komt. Sjoerd gooit er nog een schepje bovenop, samen met een vriendje. Ze zitten inmiddels tot hun oksels onder de blubber, maar dat mag de pret niet drukken. Groot is de voldoening als ze er met z'n tweetjes in slagen de vijver (van 3 meter breed!) uit het gat te tillen en 'm op z'n kop neer te leggen. Ze hebben de smaak te pakken en gaan enthousiast door met het slopen van de vlonders. Maandag en dinsdag zijn ze vrij, het blijft nog mooi weer en er moet nog veel meer uit die tuin gehaald worden, dus ze hoeven zich niet te vervelen!

Heerlijk dat voorjaarszonnetje, kinderen die de hele dag naar buiten kunnen, geen gezeur om de tv of spelcomputer, dus ik kan lekker scrappen. Deze layout heb ik vanochtend gemaakt met papier uit de maartkit van Jenni Bowlin, nieuwe stempeltjes van Scrappy Cat en Fontwerks (nogmaals bedankt Diana!) en wat chipbord lettertjes.

Fijne zondag nog!

Roelien

Voetveeg

Sjoerd heeft een nieuwe passie: judo. Hij wilde graag weer een sport gaan doen, en na overleg met de fysiotherapeut is het judo geworden. Na 1 proefles was het wel duidelijk: dit is Sjoerd helemaal op het lijf geschreven. Dat er nog 3 vriendjes uit zijn klas in dezelfde groep judoen maakt het natuurlijk nog leuker. Vandaag was het 'slippendag'. De judoka's mogen laten zien wat ze al kunnen, en als ze het goed doen krijgen ze een nieuwe slip voor aan hun band. Sjoerd blij natuurlijk, want zo'n maagdelijk witte band, tja, daarmee tel je toch niet echt mee. Hij mocht laten zien hoe goed hij kon vallen, dat hij de 'voetveeg' beheerste en een stuk of wat houdgrepen. Trots als een pauw is hij, met z'n gele slip. Natuurlijk moest ik meteen naald en draad tevoorschijn halen om ze er op te zetten (Sjoerd kent z'n moeder, zoiets moet meteen want anders kan het wel eens heel lang duren!) en mam, mag ik dan alsjeblieft voor ik naar bed ga nog even met n'n judopak aan? Tuurlijk mag dat, maar mag ik dan wel eerst even een fotootje maken?

Ontslagen

We zijn ontslagen! Is dat reden om blij te zijn? Ja, want we zijn ontslagen door de oogarts. Sjoerd hoeft niet meer terug te komen voor controle. Het is nu bijna een jaar geleden dat hij in het zwembad een schaar in zijn rechteroog kreeg. Het staat me nog op het netvlies gegrift. Hoe zijn oog eruitzag, hoe koud en bang hij tegen me aangekropen zat in het ziekenhuis, hoe ernstig de oog arts keek. Hoe ontzettend bang we waren dat hij blind zou worden. Nu, 3 operaties en ik-weet-niet-hoeveel controlebezoekjes later, is het toch weer heel goed gekomen. Er zitten 2 kleine littekentjes, maar net aan de onderrand van het gezichtsveld, en de gezichtsscherpte is bijna 100%. Sjoerd heeft heel veel geluk gehad, en een heel goede oogarts.

En ja, dit is mijn eerste blogpost! Het moest er toch maar eens van komen, een blog stond al heel lang 'ergens' op virtuele to do lijstje. En er gebeurt de laatste tijd zoveel positiefs dat ik graag wil delen dat de knoop maar eens doorgehakt moest worden. Dus bij deze: hartelijk welkom op mijn blog, mijn 'hier en nu'!

Roelien